“Engelsiz Engelli”

“…Engelli olmanın başarıya mani olmasına gerek yok. Yetişkin hayatımın neredeyse tamamını motor nöron hastalığı ile geçirdim. Ama bu hastalık beni astrofizik alanında önemli bir kariyer ve mutlu bir aile sahibi olmaktan alıkoyamadı”…

Yukarıdaki cümlelerin sahibi ünlü astrofizikçi Profesör Stephen W. Hawking…

Dünyayı sarsan bilimsel iddialarıyla gündemden düşmeyen ve Einstein’den sonra en büyük teorik fizikçi olarak kabul edilen bilim insanı…

Dünyadaki bir milyarı aşkın engelliden biri…

Hastalığı: Amyotrofik lateral skleroz (ALS)…

Zihinsel faaliyetleri olmasına rağmen, ayağa kalkamıyor, yürüyemiyor ve kaslarını kullanamıyor. Tekerlekli sandalyeye mahkum.

Hawking bu hastalığa 21 yaşında yakalandı… 46 yaşında sesini kaybetti.

Ona en fazla 25 yaşına kadar yaşayabileceği söylendi, bu yıl 8 Ocak’ta 72.Doğum gününü kutladı.

Her yıl üç-dört kez yolculuğa çıkıyor ve yaşamdan büyük keyif aldığını dile getiriyor…

Hayatından son derece memnun…

O adeta engel tanımıyor…

O bir “engelsiz engelli”…

***

Dünya Engellilik Raporuna göre, engellilerin sayısı her geçen gün artmaktadır. Ne yazık ki düşük gelirli ve orta gelirli ülkelerde engellilerin yaşamının büyük bölümü kronik hastalıklarla geçmektedir.

Raporu sonuna kadar okuduğunuzda şu kanıya varıyorsunuz:

Engelli oranının gittikçe azalması, engellinin toplumda var olabilmesi, topluma yarar sağlayabilmesi, mutlu yaşaması ve bir anlamda “engelsiz engelli” olabilmesi her konuda olduğu gibi gelişmiş bir ülkede ve bilinçli bir toplumda mümkündür.

 “Stephen Hawking, ekonomik yönden güçlü bir ülkede ve bilinçli bir toplumda yaşamasaydı başarılarla dolu kaliteli bir yaşam öyküsüne sahip olabilir miydi?”

Dünya Engellilik Raporunu sonuna kadar okuduğunuzda bu sorunun cevabı : “Çok zor”  olurdu.

Ülkemizde neredeyse her 8 kişiden biri engelli. Mutsuz bir engellinin, bulunduğu topluma hiçbir yarar veremeyeceği ve bulunduğu aileyi de maddi veya manevi olumsuz etkileyeceği herkesçe bilinen bir gerçektir.

Oysa dünyada engellerini aşmış, kendisi ve sevdikleri için engelsiz bir dünya oluşturmuş sayısız “engelsiz engelli” vardır. Toplumumuzda engellerini aşmış mutlu engellilerimizin oranının artması ve engelli sayımızın her geçen gün azalması kuşkusuz ülkemizin potansiyelinin doğru değerlendirilmesine ve gelişmiş modern ülkelerin seviyesine çıkmasına bağlıdır.

Herkes bir engelli adayıdır” sözü beyinlerimize bir tokat gibi inmeli ve bilincimizde bir şimşek gibi çakmalıdır. Engellilerin yaşamını kolaylaştıracak hususlarda son derece duyarlı olunması tüm toplum için bir zorunluluktur. Ayrıca, toplumların ve ilgili kurumların görevi “engelsiz engelliler” oluşturmak ve engelli sayısının gün geçtikçe azalmasını sağlamak olmalıdır.

Sonuç olarak, engellilerin engelsiz bir dünyada yaşamaları için önce engelsizlerin kafalarındaki ve vicdanlarındaki engellerin kalkması, yani “öteki engelsiz engellilerin” değişmesi gerekmektedir.

Engelsiz duyarlı bir dünyada yaşanması ve engellilerin “sadece bir gün” hatırlanması yerine hiç unutulmaması dileği ile …

Prof.Dr.Yavuz ÖZTÜRKLER 03.11.2014